W ostatnią niedzielę obudził nas deszcz. Gdyby nie to, że są wakacje i mieliśmy zaplanowany dzień na świeżym powietrzu to nie zrobiłoby to na nas żadnego wrażenia…

Po leniwym śniadaniu, przewalaniu się w łóżku i czytaniu nie bardzo wiedzieliśmy co robić dalej… zdecydowaliśmy się na puzzle. Wyciągnęliśmy wszystkie pudełka jakie mamy w domu, a troszkę tego jest, włączyliśmy ulubioną muzykę i tak spędziliśmy kilka godzin.

Ja uwielbiam układać puzzle, nie takie po 5 tyś kawałków ale takie kilkaset. Bardzo mnie to odpręża i bawi, chyba bardziej niż klocki Lego. Mamy to szczęście, że posiadamy w swoim zbiorze kilka pudełek z puzzlami Unicefu. Nie wiem czy ktoś jeszcze pamięta, że w Warszawie, przy rondzie ONZ jeszcze parę lat temu istniał kiosk z rzeczami sygnowanymi właśnie przez UNICEF. Można tam było kupić pocztówki, puzzle, klocki, gry i inne duperele. Nie mam pojęcia jaka część z wydanych tam pieniędzy trafiała na szczytny cel ale mam nadzieję, że duża. Bardzo żałuję, że nie ma już takiego miejsca, a może się mylę i został tylko przeniesiony… Fajnie by było gdyby takim drobnym gestem jak zakup zabawki czy kartki pocztowej można było wesprzeć ważną sprawę…

No nic ale wróćmy do naszych puzzli 😉 Uważam, że wzory są piękne. Przykuwają naszą uwagę kolorami i kształtami. Wyróżniają się przy aktualnym zalewie tandetą. Może nie są najlepszej jakości bo to puzzle papierowe i do tego mają kilkanaście a nawet kilkadziesiąt lat ale układanie ich to czysta przyjemność.

Mój ulubiony wzór to okrągła układanka z niesymetrycznymi klockami. Mimo nie dużej ilości puzzli ułożenie jej zajmuje sporo czasu :).

Może u was na struchu, w piwnicy czy na dnie komody też możecie znaleźć takie skarby.